หลักการของประชาธิปไตยระหว่างประเทศ (รัฐต่อรัฐ) ?

ตั้งแต่ผมตามฟังข่าวมา ยังไม่เคยได้ยินว่าสมาชิกของ UN ทำการโหวตกันเลยนะครับ แต่มีการถกเถียงกันบ่อยครั้งจริง อาจจะมีการโหวตแต่ผมดันไม่รู้เองก็ได้ ไม่แน่ใจเหมือนกัน สรุปแล้วจากที่ฟังข่าว ผมว่าเขาอาศัยการถกเถียงหาข้อสรุปมากกว่าจะโหวตกันนะครับ แต่ผมอาจเข้าใจผิดก็ได้

เชื่อว่าอเมริกาหาช่องว่างของกฎและอาศัยข้ออ้างต่าง ๆ ครับ อย่างเช่นเวลาจะไปบุกที่ไหน เขาก็ต้องหาข้ออ้างต่าง ๆ ก่อน เช่นเรื่อง 911 และความสงบในประเทศก็เป็นข้ออ้างหนึ่ง ความสงบในอิรักก็ข้ออ้างหนึ่ง ซัดดัมก็ข้ออ้างหนึ่ง บินลาเดนก็ข้ออ้างหนึ่ง ซึ่งข้ออ้างชุดเดียวกันนี้ก็ทำให้เขาสามารถเกณฑ์พรรคพวกจากประเทศอื่น ๆ ให้ช่วยเข้ารบได้อีกด้วย ล่าสุดนี้เขาเตรียมข้ออ้างต่าง ๆ ไว้สำหรับอิหร่านด้วย เช่น มีหลักฐานว่าอิหร่าน supply อาวุธและเทรนทหารไปรบในอิรัก เป็นงั้นไป คอยดูละกันครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า แต่ผมเชื่อว่ามี covert mission เกิดขึ้นแล้วในอิหร่าน

ผมว่าโดยรวมแล้วโลกเราก็ยังคงเป็นแบบ only the strongest will survive แหละครับ เพียงแต่ยุคหลังนี้มีบรรยากาศของความสงบสุขมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน(ยุคล่าอาณานิคม) อย่างน้อยคนก็ใส่ใจกันเรื่องเศรษฐกิจมากกว่าเรื่องการขยายดินแดนตัวเอง แต่ประเทศไหนที่มีทรัพยากรเยอะ และไม่ทำตัวให้ดูดีกับต่างประเทศ ก็อาจโดนเล่นงานได้ มันอาจดูไม่ดี แต่มันคือความเป็นจริง พม่าทำตั��เป็นคนเกเร แต่ไม่มีทรัพยากรที่น่าสนใจ ก็เลยไม่มีใครทำอะไรมั้งครับ

สรุปคือแต่ละประเทศที่มีทรัพยากรก็ต้องระวังตัวเองโดยการผูกมิตรกับชาติอื่นเข้าไว้ ไม่ว่าจะเป็นพวกหัวอกเดียวกันอย่าง Opec หรือจะเป็นพันธมิตรอย่างจีน หรือรัสเซีย

ผมคิดว่าคำตอบจะต้องแบ่งออกเป็นสองมิติ

1. ปรัชญาทางการเมือง กับบทบาทของสหประชาชาติ ในเชิงอุดมคติ

2. นโยบายการต่างประเทศของทุกๆ ประเทศ กับความจริงที่เราประสบอยู่

เรามีองค์กรโลกบาล (ขอใช้ศัพท์อาจารย์รังสรรค์ ธนะพรพันธ์หน่อยนะครับ) ที่มีหน้าที่เชื่อมโยงความสัมพันธ์และสร้างภราดรภาพระหว่างประเทศในสังคมโลก ซึ่งเป็นความตั้ังใจที่ดีที่เราจะมีองค์กรแบบนี้เกิดขึ้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ องค์กรโลกบาลก็จะมีอำนาจในการเจรจาจำกัด เพราะสหประชาชาติก็คือองค์กรหนึ่งที่มีหน้าที่เฉพาะ ในขณะที่ประเทศต่างๆ นั้นมีสถานะเป็น "รัฐชาติ" ซึ่งรัฐชาติท่ามกลางกระแสทุนนิยม ก็มีลักษณะคล้าย Business unit ที่ต้องโปรโมทประเทศตัวเองให้เกิดการลงทุน ต้องสร้างเสริมภาพลักษณ์ของประเทศ

ดังนั้นการดำเนินงานในเชิงอุดมคติที่ดีของสหประชาชาติกับการทำงานของรัฐชาติย่อมมีความขัดแย้งอยู่ในที แต่สิ่งที่น่าชื่นใจก็คือการที่เรายังคงมีสหประชาชาติไว้ตรงกลาง เพราะโลกนี้ไม่ใช่โลกที่จะหมุนไปด้วยแรงทุนนิยมแต่ถ่ายเดียว หากเป็นโลกของมนุษย์ ที่มีความเป็นมนุษย์ ไม่ใช่สัตว์เศรษฐกิจ ไม่ใช่สัตว์ที่กระหายสงคราม

ดังนั้นคำถามที่ถามว่าทำไมประเทศมหาอำนาจมียุทธวิธีอะไร ทำไมประเทศอื่นถึงไม่กล้าหือ ผมว่าไม่เกี่ยวกับสหประชาชาติครับ แต่เป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติตนเอง ซึ่งแม้แต่ประเทศไทย เราจะต่อรองเจรจากับใครเราก็คิดประเทศเราเองเป็นหลักก่อนครับ

ดูแลประเทศไทย ให้ดีก่อนดีมั๊ยกับพวกที่มักจะอ้างประชาธิปไตย

ก่อความวุ่นวาย เดือดร้อนรำคาญให้เกิดขึ้น รังแกคนเดินทาง

โจมตีบุคคล หน่วยงาน องค์กรต่าง ๆ ที่ไม่เห็นด้วย โดยไม่

เกรงใคร อ้างเหตุผลสารพัด โดยไม่มีหน่วยงานใดออกมาแก้ไข

ควบคุม ปกป้อง ดำเนินการอย่างชัดเจน พวกเขาก็ทราบดีว่า

ปัจจุบันการจราจรในกรุงเทพ แออัด ยัดเยียด ติดมหาวินาศอยู่แล้ว

ผู้ใช้รถใช้ถนนต้องเดินทางอ้อม หลีกเลี่ยง สูญเสียเวลา ค่าน้ำมัน

เสียอารมณ์ ความรู้สึกขนาดไหน ใครจะรับผิดชอบ