คุณคิดยังไงระหว่างเพื่อนคนไทยกับเพื่อนต่างชาติ

ถ้าให้สรุปจากประสบการณ์ที่ผมเจอมา (จากผมกับเจ้านายและเพื่อนร่วมงานต่างชาติ หรือเพื่อนๆ ผมกับเจ้านายต่างชาติ) สิ่งใหญ่ที่เห็นได้ชัดคือการแสดงออกครับ

คนต่างชาติ (ตะวันตก) เวลามีอะไร ไม่ว่าจะเรื่องดีหรือไม่ดี จะแสดงออกอย่างชัดเจน ณ ขณะเวลานั้นครับ ถ้าเป็นเรื่องไม่ดี พอแสดงออกแล้ว คุยกันแล้ว เคลียร์กันแล้ว ก็จบเรื่องครับ ไม่ไปคิดถึงมันอีก แต่คนตะวันออก (รวมถึงคนไทยด้วย) โดยส่วนมาก มักจะเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บความรู้สึกไว้ในใจ ไม่ค่อยแสดงออก แต่เก็บเป็นความรู้สึกที่ฝังใจไปนาน

คนตะวันตกเวลาไม่พอใจหรือโมโห บางทีจะแสดงออกมาก และยิ่งมาเจอคนตะวันออก ที่โดยนิสัยแล้วไม่ค่อยแสดงออก มันยิ่งทำให้ปัญหารุนแรงมากขึ้นครับ

เพราะฉะนั้นถ้าคุณมีปัญหามาจากข้อนี้ อยากให้ใจเย็นๆ ครับ ให้เข้าใจว่าคนไทยเวลามีอะไรไม่ใช่ระบายออกมาทีเดียวได้หมด ให้ค่อยๆ พูดค่อยๆ จา เพื่อให้อีกฝ่ายปรับความรู้สึกได้ทันด้วยครับ

หรือถ้าคุณรู้สึกว่าอีกฝ่ายมีปัญหาอะไรกับคุณ แต่เขาเงียบๆ ไม่พูดไม่จา ให้ลองถามดีๆ ครับ ว่าอีกฝ่ายมีอะไรอยากจะพูด อยากจะระบายไหม เพราะอย่างที่บอกคนไทยมักจะชอบเก็บความรู้สึกไว้ในใจครับ เพราะฉะนั้นอธิบายให้แฟนคุณเข้าใจว่าคุณรับได้ คุยกันน่าจะดีกว่า

หวังว่าคงช่วยได้บ้างนะครับ

..ปกติไม่น่ามีอะไรแตกต่าง..

โดยเฉพาะคุณ มิชาเอล มิเชล มิคาเอล ซึ่งเป็นเจ้าของคำถาม

อ่านจากการเรียบเรียงคำในภาษาไทย

ภาษาของคุณดีมากจนผมไม่คิดว่าคุณ จะไม่รู้นิสัยแฟนคนไทยของคุณ

ก่อนอื่น..ไม่ใช่เฉพาะคู่ของคุณ

คู่ ไทย -ไทย ก็มีปัญหาครับ

และก็มีกันทุกคู่..

ผมจึงคิดว่าปัญหาเรื่องวัฒนธรรมที่แตกต่าง

สำหรับคู่ของคุณคงมีน้อย หรือมีเป็นเรื่องธรรมดา

น่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวอื่นๆมากกว่า

แต่อย่ามองว่ามันเป็นเรื่องแปลก

..ต้องจัับเข่าคุยกันครับ

.

การไม่เข้าใจกัน บางทีก็เป็นเพราะนิสัยของคุณทั้งสองไปกันไม่ได้ ยอมรับเรื่องบางเรื่องของอีกฝ่ายไม่ได้ และก็ไม่ยอมจูนเข้าหากัน คนที่รักกันบางคู่ก็จูนได้ดี บางคู่ก็จูนไม่ค่อยติด มันก็จะมีระหองระแหงกันบ้าง แต่ถ้าทั้งสองคนเป็นคนที่ยอมโอนอ่อนให้อีกฝ่ายบ้าง มันก็จะไม่มีเรื่องค่ะ ถ้าไปคิดว่าต้องเอาชนะ หรือ ไม่ยอมท่าเดียว มันก็ไม่ไหวนะคะ สรุปแล้ว ต้องมีความเข้าใจ ให้อภัย และยอมรับกันและกัน บนพื้นฐานของความรักค่ะ เอาเข้าจริงๆ ไม่ว่าจะคนไทยหรือต่างชาติ ก็เหมือนกันค่ะ ใช้หลักการเดียวกันเพราะทุกคนอยากมีความสุขทั้งนั้นค่ะ

ความแตกต่างของวัฒนธรรมและความคิดย่อมมีผลบ้าง แต่บุคคลย่อมมีความเป็นตัวของตัวเอง โดยไม่มีสิ่งใดแบ่งแยกได้ ไม่ว่าเชื้อชาติ ศาสนา หรือความเชื่ออื่นใด คนเราก็ยังคงมีความขัดแย้ง จากคำถามจึงไม่คิดว่า คนเราจะแตกต่างกันเพราะเหตุผลนี้นะคะ